Archiwa tagu: tokarka

Tokarki używane

Tokarki to urządzenia stosowane do obróbki skrawaniem. Ich pracę określa się mianem toczenia. Zapotrzebowanie na rynku na tego typu maszyny nowe i tokarki używane wciąż wzrasta. Maszyny tego rodzaju nowe wykorzystywane są głównie w pracy w warsztatach, zakładach przemysłowych zajmujących się produkcją na większą skalę, natomiast tokarki używane mogą być wykorzystywane do pracy w zakładach zajmujących się mniejszą i drobną wytwórczością.

Wszystkie typy tokarek mają ustalone przeznaczenie. Urządzenia tego typu budowane są zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Tokarka karuzelowa DEFUM KNA 110/135

Tokarka karuzelowa DEFUM KNA 110/135

Tokarki są to obrabiarki, które zajmują się toczeniem w szczególności przedmiotów, posiadających kształt brył obrotowych, takich jak wałki, kule i stożki. Praca na tokarkach polega na tym, że umieszczony w kłach lub w uchwycie obrabiany materiał, jest toczony narzędziem tokarskim.

W celu rozszerzenia przeznaczenia, tokarki nowe i tokarki używane sprzedawane są obecnie jako wyposażone w bogate oprzyrządowanie. Takie narzędzia uniwersalne pasują często do wielu typów tokarek. Poprawiają pracę maszyn i pozwalają na wykonywanie na nich skomplikowanych zabiegów obróbczych, jakich nie można wykonać bez wykorzystania takiego typu specjalnych narzędzi. Dlatego, stosujące je w pracy fabryki nie muszą dysponować w takiej sytuacji bogatym asortymentem obrabiarek do obróbki metali.


Reasumując, oprócz tokarek nowych, produkowanych obecnie na całym świecie, rośnie nieustannie sprzedaż tego typu maszyn używanych.

Tokarki używane nabywane są głównie przez niewielkie narzędziownie czy też zakłady, zajmujących się średnioseryjną wytwórczością, oraz dla których nie koniecznie zyskowny jest zakup nowych i często kosztownych urządzeń. Wówczas nabywają one takie maszyny używane, zgodne z ich potrzebami jakościowymi i technicznymi.

Tokarki – charakterystyka poszczególnych rodzajów

3 komentarze

Istnieje wiele rodzajów tokarek. Poniżej przedstawiamy krótką charakterystykę poszczególnych typów tych obrabiarek.

Tokarki kłowe to obrabiarki, dla których największe wymiary przedmiotów na nich obrabianych stanowią podstawę do podziału tych maszyn według ich wielkości. Te wymiary są określone przez: rozstaw kłów, największą średnicę toczenia nad łożem i największą średnicę toczenia nad suportem.

Tokarki kłowe stołowe stosuje się przy drobnych, ale dokładnych zadaniach tokarskich, np. w przemyśle: zegarmistrzowskim, optycznym, precyzyjnym i drobnej wytwórczości. Są to małe tokarki, dla których podstawą są najczęściej metalowe lub drewniane stoły szafkowe. Maszyny te można obsługiwać w pozycji siedzącej.

Tokarki uniwersalne kłowe to obrabiarki, które umożliwiają nacinanie gwintów metrycznych, modułowych, calowych i diametral-pitch. Tokarki te charakteryzują się bardzo szerokim zakresem zastosowania do obrabiania przedmiotów metalowych, stalowych, żeliwnych, zarówno w procesach obróbki zgrubnej, jak i dokładniejszej – przy wykonywaniu której niezbędne jest wykorzystanie specjalistycznego wyposażenia maszyny.

Tokarka uniwersalna SPA 8X3000

Tokarka uniwersalna SPA 8X3000

Tokarki kłowe produkcyjne mają dużą wydajność obróbki. Cechują się dużą szybkością obrabiania materiałów i szerokim zakresem zastosowań przy małoseryjnej i średnioseryjnej produkcji, przy której praca tokarek wielonożowych byłaby nieopłacalna. Maszyny te nie znajdują zastosowania przy procesie gwintowania, dlatego – w odróżnieniu od innych tokarek pociągowych nie posiadają śruby pociągowej.

Tokarki do obróbki gładkościowej potocznie nazywane są także tokarkami do diamentowania. Służą do wykańczania przedmiotów w procesie obróbki. Wykonują tę czynność za pomocą noży z ostrzami diamentowymi lub noży z węglików spiekanych. Siły skrawania na tych tokarkach w czasie obróbki są nieznaczne, biorąc pod uwagę mały przekrój warstwy skrawanej.

Tokarki wielonożowe w procesie obróbki materiałów stosują jednocześnie wiele noży skrawających (do ok. 20 szt.). Cechą charakterystyczną tych maszyn jest posiadanie dwóch suportów – przedniego i tylnego, które podczas pracy nie są od siebie zależne. Ich przedni suport służy do toczenia wzdłużnego, a tylny do toczenia poprzecznego. Na saniach suportów umieszcza się w imakach noże, które zaciska się za pomocą śrub. Tokarki wielonożowe mogą posiadać sterowanie elektromechaniczne lub elektrohydrauliczne. Obrabiarki te cechują się dużą dokładnością wykonywania przedmiotów.

Tokarki kopiarki umożliwiają obróbkę przedmiotów o kształcie brył obrotowych i o dowolnym kształcie w przekroju wzdłużnym. Proces toczenia na tokarkach kopiarkach odbywa się w następujący sposób: dzięki urządzeniu kopiującemu, po którym przesuwa się ostrze noża, odtwarzany jest (kopiowany) ze wzornika (kopiału) kształt obrabianego przedmiotu. Dzieje się tak dzięki wykorzystaniu w tym procesie dwóch ruchów posuwowych, wzdłużnego i skośnego. Ruch wzdłużny jest wynikiem pracy mechanizmu posuwowego, a ruch skośny – urządzenia do kopiowania.

Tokarki kopiarki umożliwiają toczenie części o dowolnych kształtach. Wykorzystują przy tym normalny nóż tokarski. Obrabiarki te są bardzo dokładne i wydajne, dzięki automatycznemu cyklowi ruchów narzędzia. Skrawanie warstw odbywa się na nich w sposób ciągły. Wykorzystywanie tych maszyn w procesie obróbczym jest opłacalne, także w produkcji małoseryjnej, ponieważ krótki jest czas przygotowania ich do pracy.

Tokarki kłowe ciężkie to maszyny przeznaczone do toczenia przedmiotów o dużej masie, tj. od 7-kilkudziesięciu ton, w zależności od wielkości maszyny. Obrabiarki te mogą wykonywać wiele zadań związanych z obróbką materiałów, np.: nacinanie gwintów, wytaczanie, toczenie stożków, toczenie zgrubne, poprzeczne i wzdłużne toczenie wykończające, frezowanie rowków wpustowych i płaszczyzn, wiercenie otworów poprzecznych, szlifowanie wałków i otworów, a nawet toczenie kopiowe – przy dodatkowym zastosowaniu niezbędnych przyrządów.

Tokarki kłowe ciężkie można podzielić na:

a) tokarki kłowe ciężkie ze skrzynią posuwu,

b) tokarki kłowe ciężkie, w których do sań wzdłużnych zamocowana jest skrzynka posuwu ze skrzynką suportową (jako jeden zespół);

Tokarki uchwytowe dzielą się na poziome i pionowe. Tokarki uchwytowe poziome posiadają dwa suporty krzyżowe, pracujące automatycznie w cyklach prostokątnych. Praca każdego z suportów może składać się z dziesięciu wzajemnie prostopadłych odcinków, wchodzących w skład cyklu automatycznego. Maszyny te posiadają elektrohydrauliczne sterowanie suportów, dzięki któremu można obrabiać na nich przedmioty (kolejno lub jednocześnie) wieloma narzędziami.

Tokarki uchwytowe pionowe charakteryzują się przede wszystkim łatwym dostępem do obrabianych przedmiotów.

Tokarki tarczowe dzieli się na: tokarki tarczowe poziome i tokarki tarczowe pionowe (karuzelowe). Tokarki tarczowe karuzelowe przeznaczone są do obróbki ciężkich przedmiotów o dużej średnicy – umożliwiają łatwe zakładanie tych materiałów. Maszyny te mają pionową oś wrzeciona i poziomą tarczę. Dzięki dobremu podparciu tarczy i sztywnej budowie całej maszyny pozwalają na dokładną obróbkę metalu. Obrabiarki te są bardzo wydajne, ponieważ można na nich obrabiać materiał kilkoma nożami jednocześnie, nawet przy dużych szybkościach.

Tokarki rewolwerowe inaczej nazywane są rewolwerówkami. Umożliwiają obrabianie przedmiotów przy wykorzystaniu od kilku do kilkunastu narzędzi, umieszczonych w obrotowej głowicy rewolwerowej. Materiały mocowane są w tych maszynach w takiej kolejności, w jakiej mają być użyte w czasie realizacji kolejnych zadań obróbczych. To sprawia, że obrabiarki te są bardzo wydajne i łatwe w obsłudze.

Tokarki rewolwerowe pozwalają również na obróbkę przedmiotów z pręta i półwyrobów, np. odlewów, mocowanych w uchwycie.

Półautomaty tokarskie to obrabiarki, dzięki pracy których można uzyskać efekt pracy końcowej tokarek o tzw. konstrukcji tradycyjnej. Maszyny te samoczynnie wykonują cały cykl pracy przy obróbce danego przedmiotu. Przy obróbce następnego przedmiotu niezbędny jest jednak udziału pracownika, który ma powtórzyć cały ten cykl. Półautomat zatrzymuje się po wykonaniu obróbki jednego przedmiotu. Obsługujący tę maszynę pracownik ma za zadanie zdjąć gotowe części z maszyny, założyć w uchwycie nowy przedmiot przygotowany do obróbki i uruchomić ponownie półautomat tokarski.

Automaty tokarskie to maszyny, które samoczynnie, cyklicznie, nieprzerwanie wykonują wszystkie operacje związane ze skrawaniem. Gdy zapas materiału wyczerpie się, automatycznie się zatrzymują. Pracownik niezbędny jest tylko do początkowego uruchomienia maszyny, uzupełnienia zapasu materiału i do dorywczego kontrolowania pracy maszyny.

Istnieją jeszcze inne rodzaje tokarek (wymienione poniżej), które znajdują zastosowanie przy obróbce konkretnych materiałów lub wykorzystywane są do specjalistycznej pracy w niektórych przemysłach, np. tokarki do gwintów, które dzielą się na: tokarki do gwintów długich i tokarki do gwintów krótkich.

Zataczarki mają zastosowanie w pracy w narzędziowniach i wytwórniach narzędzi. Ich praca polega na obróbce zębów frezów zataczanych.

Tokarki dla przemysłu hutniczego to np. tokarki do walców i tokarki do wlewków.

Tokarki dla kolejnictwa można podzielić na: tokarki wielonożowe, tokarki do osi wagonowych, tokarki do zestawów kołowych i tokarki do zderzaków.

Tokarki dla przemysłu silnikowego i motoryzacyjnego to np. tokarki do wałków korbowych.

Rodzaje tokarek

Dodaj komentarz

Wyróżnia się wiele rodzajów tokarek. Poniżej przedstawiony jest jeden z podstawowych podziałów tych obrabiarek:

1. Tokarki kłowe:

– tokarki kłowe stołowe,

– tokarki kłowe uniwersalne,

– tokarki kłowe produkcyjne,

– tokarki do obróbki gładkościowej,

– tokarki wielonożowe,

– tokarki kopiarki,

– tokarki kłowe ciężkie;

2. Tokarki uchwytowe:

– tokarki uchwytowe poziome,

– tokarki uchwytowe pionowe;

3. Tokarki tarczowe:

a) tokarki tarczowe poziome:

– tokarki tarczowe poziome z łożem wzdłużnym,

– tokarki tarczowe poziome z łożem poprzecznym,

– tokarki tarczowe płytowe ciężkie (do robót ciężkich);

b) tokarki karuzelowe:

– tokarki karuzelowe jednostojakowe,

– tokarki karuzelowe jednostojakowe z przesuwnym stołem,

– tokarki karuzelowe z przesuwnym stojakiem,

– tokarki karuzelowe dwustojakowe;

4. Tokarki rewolwerowe:

– tokarka rewolwerowa o osi pionowej,

– tokarka rewolwerowa o osi poziomej;

5. Półautomaty tokarskie:

– półautomaty tokarskie jednowrzecionowe rewolwerowe,

– półautomaty tokarskie wielowrzecionowe;

6. Automaty tokarskie:

– automaty tokarskie jednowrzecionowe,

– automaty tokarskie wielowrzecionowe;

7. Tokarki do gwintów i zataczarki.

8. Tokarki specjalne branżowe:

– tokarki do przemysłu hutniczego,

– tokarki dla kolejnictwa,

– tokarki dla przemysłu silnikowego i motoryzacyjnego,

– tokarki dla przemysłu łożysk tocznych;

9. Tokarki pozostałe.

Biorąc pod uwagę dokładność kształtowo-wymiarową obrobionych powierzchni, w normalnych warunkach produkcyjnych tokarki można podzielić na:

– tokarki zwykłej dokładności,

– tokarki podwyższonej dokładności,

– tokarki wysokiej dokładności;

Wiele jest rodzajów tokarek. Najpowszechniejszymi z nich są jednak tokarki uniwersalne, mające szerokie zastosowanie w obróbce skrawaniem. Poniższe zdjęcie przedstawia przykładową tokarkę uniwersalną:

Tokarka uniwersalna SNA 710/3000P

Tokarka uniwersalna SNA 710/3000P

Innym podziałem tokarek, jest podział tych maszyn ze względu na ich wymiary, na:

– tokarki małe,

– tokarki średnie,

– tokarki wielkie;

Następny podział tokarek dotyczy masy tych obrabiarek:

– tokarki lekkie (m<2t),

– tokarki średnie,

– tokarki ciężkie (m>10t);

Tokarki do metalu

Dodaj komentarz

Tokarki to najpopularniejsze obrabiarki. Maszyny te obrabiają przedmioty o obrotowych kształtach, wykonując przy tym ruchy obrotowe (nazywane ruchami podstawowymi przy toczeniu)   i ruchy posuwne – prostolinijne (nazywane złożonymi).

Do najpowszechniejszych tokarek używanych w zakładach przemysłu maszynowego należą tokarki kłowe. Obrabiarki te służą głównie do obrabiania przedmiotów, które – jak już sama nazwa wskazuje – są umieszczone w kłach wrzeciona i konika. Przedmiot, który podlega obróbce można zamieścić w uchwycie wrzeciona bez podparcia, tzn. jednostronnie, albo też podeprzeć go na końcu kłem konika lub specjalnymi podtrzymkami.

W sytuacji, gdy obrabiany przedmiot podtrzymywany jest na obu końcach w kłach wrzeciona i konika, to przy skrawaniu używa się tarczy zabierakowej, dzięki której – za pośrednictwem zabieraka – przedmiot wprawiany jest w ruch obrotowy.

Podstawowe elementy wchodzące w skład najpowszechniejszej tokarki do metalu – tokarki kłowej, to: silnik napędowy, wrzeciennik, przekładnie wrzeciennika, skrzynka posuwu, suport i  konik.

Tokarka uniwersalna SN 401

Tokarka uniwersalna SN 401

Charakterystyczne dla procesu skrawania przy toczeniu są następujące wielkości: średnica toczenia (podana w: mm), szybkość skrawania (podana w: m/min) i posuw (podany w: mm/obr).

Dzięki poznanym tym wielkościom można obliczyć moc skrawania (podawaną w: mm/min).

Do najczęściej wykonywanych robót tokarskich zalicza się: nawiercanie nakiełka, toczenie wzdłużne, toczenie poprzeczne, przecinanie, wiercenie, rozwiercanie, wytaczanie otworu, toczenie gwintów, toczenie stożka, toczenie kształtowe nożem krążkowym i toczenie kopiowe.

Inne, specjalistyczne obróbki przedmiotów metalowych wykonywane są na tokarkach, do których zamocowuje się dodatkowo niezbędne, wymagane do wykonania danego zadania urządzenia i przyrządy.

Tokarka może posiadać  dwa rodzaje przyrządów dodatkowych do wykorzystania podczas skrawania:

  • specjalne, które można zastosować przy określonych zadaniach w procesie skrawania,

  • uniwersalne, czyli wchodzące najczęściej w skład wyposażenia tokarek i te stosowane przy różnych zadaniach w procesie obróbki (mogą one mieć też zastosowanie w pracach na tokarkach zbliżonych typem i wielkością);

Dużą grupę sprzedawanych obecnie na całym świecie tokarek stanowią tokarki CNC. Te obrabiarki wyposażone są w sterowanie numeryczne. Mają możliwość zapamiętywania programów niezbędnych do wykonywania określonych zadań obróbczych, dzięki czemu doskonale sprawdzają się podczas produkcji wielkoseryjnej i masowej.