Obrabiarkami stosowanymi przy realizacji bardzo dokładnej obróbki otworów w nieruchomym przedmiocie są wytaczarki.

Praca tych maszyn charakteryzuje się dużą prędkością obrotową wrzeciona, niewielką głębokością skrawania i małym posuwem roboczym.

Z uwagi na szybkość skrawania, do wytaczania wykorzystywane są wytaczadła, posiadające noże z diamentowymi ostrzami lub z ostrzami z węglików spiekanych. Zabiegi wykonywane przez wytaczarki są realizowane skrupulatnie, otwory przez nie obrobione cechują się gładkością.

Wytaczarki często wykorzystywane są przy produkcji masowej, ale też w przemyśle motoryzacyjnym.

Wytaczarka współrzędnościowa 2B440A

Kluczowymi parametrami określającymi wytaczarkę są przede wszystkim: maksymalna średnica obrabianego otworu, maksymalne wymiary przedmiotu przeznaczonego do obróbki i wymiary roboczej powierzchni stołu.

Występuje wiele rodzajów wytaczarek, przede wszystkim wytaczarki pionowe – z pionową osią wrzeciona, poziome z poziomą osią wrzeciona, jednowrzecionowe, wielowrzecionowe, stojakowe, bezstojakowe, jednostronne, dwustronne i współrzędnościowe.

Wytaczarka 2M614

Maszyny tego typu pionowe używane są przy obrabianiu otworów długich. Obrabiarki takie poziome przeciwnie wykorzystywane są przy obróbce krótkich otworów.

Wytaczarki współrzędnościowe używane są przy dokładnej obróbce przedmiotów, które przemieszczają się według precyzyjnie sprecyzowanych współrzędnych, w stosunku do narzędzia. Maszyny tego typu potrafią wiercić otwory normalnymi wiertłami, wytaczać otwory, szlifować otwory, gwintować otwory czy poprzecznie toczyć. Urządzenia te wykorzystywane są do pracy w narzędziowniach do tworzenia przyrządów obróbkowych lub w zakładach produkcyjnych przy obróbce małoseryjnej dokładnych przedmiotów. Wytaczarki takie można podzielić na pionowe, poziome, oraz bramowe.